Summary:
There
is no other way to start writing this
blog without at least circumscribe
the concept of "quality". As you can read,
the "quality" can be
understood on many levels. I
realize that each of us intuitively understand the concept of "quality." Trying to make a practical summary, it can be said that the "quality"
occurs when the customer returns, not the product. It is certain that the "quality"
requires listening to the customer, so that consistency take place between what
“THERE IS” and what “SHOULD BE”.
Co to
właściwie jest JAKOŚĆ?
Nie sposób rozpocząć pisania tego
bloga bez co najmniej zakreślenia pojęcia „jakości”. Jak będą mogli Państwo
przeczytać poniżej „jakość” może być rozumiana wielopłaszczyznowo. Pozwoli nam
to oczyścić przedpole do jakichkolwiek dalszych rozważań, które będą
przedmiotem mojego bloga. Zdaję sobie sprawę z tego, że każdy z nas intuicyjnie
rozumie pojęcie „jakości”.
Proponuję zacząć od Platona. W swoich
rozważaniach Platon opisał „jakość” jako
„pewien stopień doskonałości”. Uzasadnienie
tak sformułowanego twierdzenia przychodzi bez trudu i bez protestu możemy się z nim zgodzić. W przeciwieństwie jednak do tak sformułowanego pojęcia „jakości”,
współczesna branża produkcyjna widzi tę kwestię w nieco bardziej skomplikowany
sposób, stąd proponuję poniżej zapoznać się ze współczesnymi formułami.
Jeden ze znanych amerykańskich
przedsiębiorców Philip Crosby (twórca metody „zero defektów” i ważna postać w budowie teoretycznych podstaw współczesnego rozumienia jakości
w produkcji) twierdził, że "jakość" określa się jako zgodność ze specyfikacją, a
nie jako dobry produkt. Wskazywał
jednocześnie, że jakość osiąga się przez profilaktykę, a nie przez ocenianie.
Inny Amerykanin Joseph Juran (teoretyk
zarządzania, twórca zasady Pareto, zwanej też zasadą 80/20, autor koncepcji
„teorii jakości”, fundator Instytutu Jurana) twierdził, że „jakość” to zgodność z wymaganiami. Oznacza to nie mniej nie więcej, że dany wyrób powinien spełniać wymagania
i potrzeby klientów, co bezpośrednio prowadzi do uzyskania ich satysfakcji. Składają się na to wszystkie działania w
które przedsiębiorstwo angażuje się w celu osiągnięcia wyżej wskazanego.
Przybliżając bardzo współczesne,
formalne rozumienie pojęcia „jakości” nie sposób nie odnieść się do normy ISO
9001:2008, według której „jakość” jest stopniem w jakim zbiór inherentnych
właściwości spełnia wymagania. Przy czym „inherentny” należy rozumieć jako
nierozłączny czy też tkwiący w istocie czegoś. Pojęcie „wymagań” także wymaga
dookreślenia - rozumiemy je jako potrzeby lub oczekiwania, które zostały ustalone,
przyjęte zwyczajowo lub po prostu są
obowiązujące.
W dalszej kolejności chciałabym „uprzedmiotowić”
powyższe definicje opisując pojęcie „jakości wyrobu”. „Jakość wyrobu” to
zdolność (wyrobu) do zaspokojenia potrzeb użytkowników, konsumentów. Na to
pojęcie składa się ogół właściwości i charakterystyk wyrobu nadających mu zdolność do zaspokojenia
tych potrzeb.
Kontynuując, możemy wyróżnić 7 głównych cech
jakościowych wyrobów:
- cechy techniczne – określające
parametry konstrukcji i technologii wyrobu, decydują o zamierzonych funkcjach
wyrobu, np. wymiary, parametry, działanie;
- cechy użytkowe – charakteryzujące funkcjonalność, dogodność i bezpieczeństwo użytkowania oraz niezawodność wyrobu;
- cechy użytkowe – charakteryzujące funkcjonalność, dogodność i bezpieczeństwo użytkowania oraz niezawodność wyrobu;
- cechy estetyczne –
charakteryzujące wygląd zewnętrzny, staranność wykończenia z uwzględnieniem
wymogów i tendencji wzornictwa przemysłowego;
- cechy ekonomiczne – do których zalicz
się zbiorczo: koszt nabycia, koszt zainstalowania, koszt amortyzacji, eksploatacji,
przechowywania, napraw; określają korzyści materialne wynikające z posiadania i użytkowania wyrobu;
- cechy ergonomiczne – określające
stopień dostosowania wyrobu do anatomicznych, fizjologicznych i psychicznych
cech jego użytkowników;
- cechy ekologiczne – określające
wzajemne relacje produktu i środowiska naturalnego, z uwzględnieniem zużywania surowców i
energii oraz uciążliwych odpadów produkcyjnych, konsumpcyjnych i
pokonsumpcyjnych w postaci stałej, skażonych ścieków i emisji szkodliwych gazów;
- cechy logistyczne – warunkujące
optymalne przepływy surowców, materiałów, towarów i związanych z nimi informacji.
W zależności od
wagi jaką w danym wyrobie przywiązuje się do poszczególnych cech możemy mówić
o:
- cechach krytycznych – kiedy poszczególne parametry muszą być
utrzymywane w określonych granicach pod rygorem całkowitej utraty przydatności
użytkowej wyrobu;
- cechach ważnych – decydujących
o przydatności wyrobu i nie mogących ulegać stopniowaniu;
- cechach mało ważnych – różnicujących wyroby między sobą lecz nie
wpływających w decydujący sposób na ich
poziom jakościowy.
Kończąc pierwszy post, próbując dokonać praktycznego
podsumowania, mogę powiedzieć, że „jakość” występuje wtedy, gdy powraca klient, a nie produkt. Pewnym
jest także, że „jakość” wymaga słuchania klienta, tak żeby miała miejsce
zgodność pomiędzy tym co JEST, a tym co BYĆ POWINNO.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz